Ik had me voorgenomen dit jaar onkruidvrij de winter in te gaan, maar of dat gaat lukken? Het regent, het is guur, het onkruid groeit gewoon door… En ik constateer bij mezelf enige moestuinmoeheid. Gewoon even aan toegeven. Er komt vast nog een zonnige oktoberdag, waarop ik mijn handen uit de mouwen wil steken. En anders begint het in januari wel weer te kriebelen. Ik ben niet de enige met moestuinmoeheidsverschijnselen; lees de blog prilgroen. En zelfs de moestuin ziet er vermoeid uit. De bloemhoofdjes van de zonnebloemen zwaaien treurig heen en weer; het is mooi geweest. De Cosmea’s hebben het al opgegeven en liggen over de grond te dweilen. Alleen de Dahlia’s – vastgezet in een constructie van plataantakken – staan nog vrolijk na te zomeren…
Ha jij kan het wel mooier opschrijven dan ik maar het is waar. En op dit moment heb ik lieslaarzen en een snorkel nodig in de tuin, niet zo motiverend.
In januari komen de zaaikriebels vast weer. Nu maar even 3 maandjes begraven in tuinboeken en leuke ideeën opdoen 😉
En laat het gisteren nu prachtig weer zijn. Ik heb dertig aardbeienstekjes in de vollegrond gezet! En over tuinboeken gesproken: heb je 'Met mest en vork' (van Alma Huisken & Doortje Stellwagen) al gezien? Een prachtig (en praktisch) tuinboek om heerlijk bij weg te dromen…
Herkenbaar! Even geen zin om in de moestuin te werken. Gelukkig vriest veel onkruid in de winter kapot en de plantenresten laten liggen is ook goed voor vogels en beestjes in de tuin. En ook voor de grond. Opruimen doe ik eind van de winter wel weer. Eind november leeg ik wel altijd de regentonnen, ik sluit het water af van mijn huisje en bescherm jonge boomjes en struiken tegen de konijnen. Ik heb net via twitter je blog ontdekt, leuk! Ik ga even verder lezen…
Groetjes, Marleen (www.romeen.nl/tuinlog)
Heerlijk he ? Zo'n tuin en iedere mee waaien met het weer, de seizoenen…Je verhalen zijn heerlijk herkenbaar. Succes met alles ! groetjes Ina