Vanuit het slaapkamerraam zie ik ze: hazensporen (?) in de sneeuw. Samen met I. en M. volg ik ze tot in het weiland – ons weiland! Ik kan nog niet geloven dat we echt op het Achterhoekse platteland wonen. Het voelt alsof we kerstvakantie vieren in een idyllisch gelegen vakantiehuisje. Dat wordt nog eens versterkt door het uitzicht: tussen meterslange ijspegels aan de dakrand door kijken we uit op de sprookjesachtig wit bepoederde bosrand en uitgestrekte winterse weilanden. Zelfs onze waslijn is voorzien van ieniemini ijspegeltjes.

De moestuin…

Nog even over de verhuizing: de verhuisauto kwam maandagochtend vroeg voorrijden, maar de hulp uit het westen van het land liet het afweten (niet zo gek gezien de weersomstandigheden, maar we kregen het zondagavond wel even benauwd). Snel opgetrommelde hulptroepen uit Nijmegen en de Achterhoek hebben ons uit de brand geholpen – helemaal super!