Deze zomer was het even stil op mijn blog, maar zelf heb ik allesbehalve stil gezeten. Al met al leverde dat toch maar mooi vier nieuwe inzichten op:

– Je kunt niet in zes weken tijd de buitenboel schilderen én voor de kinderen (en een logee) zorgen én nog wat werken én op vakantie gaan én een halve hectare gras maaien én de moestuin onkruidvrij houden…
– Je kunt wél heel veel groente oogsten uit een verwilderde moestuin. En heel veel bloemen plukken; vooral de Dahlia’s doen het dit jaar waanzinnig goed.
– Bloemen zijn sowieso een must voor een moestuinder zoals ik. Dankzij de bloemen – in boerenbonte kleuren – ziet de moestuin er als geheel nog altijd heel vrolijk uit.
– Tot slot: een achteloos op de composthoop geplante pompoenplant groeit veel harder (want warm en voedselrijk) dan alle pompoenplanten in de moestuin bij elkaar.

Inmiddels is het september. Het grote nazomeren kan beginnen! Als het even kan, ga ik naar buiten en geniet ik van de zon, de oogst en de natuur om ons heen – nu nog overwegend groen, maar  ik zie al voorzichtig wat geel en oranje verschijnen. En zo krijg ik vanzelf zin in de herfst. @KeesdeBoon twitterde daarover een prachtige tekst: ‘Autumn is a second spring when every leaf is a flower’ ~ Albert Camus.

Reageren?
Ik vind het erg leuk als je een reactie achterlaat. Ik heb de mogelijkheden wel wat beperkt omdat mijn blog overspoeld werd met anonieme reacties met nietszeggende inhoud. Je kunt natuurlijk ook iets schrijven op de Facebookpagina van Tuinwaarts.